Польща: Крок назад - президент Дуда пропонує євгенічний компроміс

Після консультацій я вирішив внести на розгляд Сейму проект поправки до акта про планування сім'ї, захист людського плоду та умови допустимості аборту, - заявив президент Анджей Дуда у своїй заяві.

Нижче поданий повний текст заяви Президента Анджея Дуди:

Шановне панство.  Рішення Конституційного трибуналу від 22 жовтня, яке визнало одне з трьох посилань, що дозволяють законний аборт у Польщі, неконституційним, викликало величезні соціальні емоції. Особисто я поділяю думку, що т. зв Євгенічний аборт є неконституційним, я неодноразово говорив про це публічно.

Право на життя - це цінність, яка повинна бути абсолютно захищена і не може бути диференційована жодним чином - між дітьми, які справні і неповносправні  ,  наприклад, дітьми з синдромом Дауна. Це випливає безпосередньо з Конституції - ст. 38. Республіка Польща забезпечує кожній людині правовий захист життя.

Однак рішення Трибуналу також призвело до ситуації, коли аборт став неможливим у разі т.зв. летального дефекти плоду, при яких відомо, що дитина все одно не зможе жити після народження. Це надзвичайно делікатна і болюча ситуація для кожної матері, для кожного з батьків. У разі летальних дефектів смерть дитини неминуча. Тому захист його життя не під силу людині.

Повний текст заяви Президента Анджея Дуди мовою оригыналу:

Szanowni Państwo!

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 22 października uznający za niezgodną z Konstytucją RP  jedną z trzech przesłanek, które zezwalały na legalną aborcję w Polsce, wywołał olbrzymie społeczne emocje. Osobiście podzielam pogląd, iż tzw. aborcja eugeniczna jest niezgodna z Konstytucją, mówiłem o tym wielokrotnie publicznie.

Prawo do życia jest wartością, którą należy bezwzględnie chronić i nie można jej w żaden sposób różnicować – na dzieci pełno- i niepełnosprawne, np. dzieci z zespołem Downa. Wynika to wprost z Konstytucji – art. 38. Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia.

Wyrok Trybunału doprowadził jednak również do sytuacji, w której niemożliwa stała się aborcja w sytuacji wystąpienia tzw. wad letalnych płodu, w której wiadomo, że dziecko i tak nie będzie w stanie żyć po porodzie. To sytuacja niezwykle delikatna i bolesna dla każdej matki, dla każdego rodzica. W przypadku wad letalnych śmierć dziecka jest nieuchronna. Ochrona jego życia pozostaje zatem poza mocą ludzką.

 Rozumiem kobiety i ich obawy wynikające z tej sytuacji. W ostatnich dniach z wieloma z nich na ten temat rozmawiałem, a także z licznymi ekspertami, lekarzami i prawnikami. Po przeprowadzeniu tych konsultacji zdecydowałem się na złożenie do Sejmu RP projektu zmiany ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Uwzględniając wskazania Trybunału, projekt ten przewiduje wprowadzenie nowej przesłanki, która przywraca możliwość przerwania ciąży, w sposób zgodny z zasadami Konstytucji RP, jedynie w przypadku wystąpienia tzw. wad letalnych, gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na wysokie prawdopodobieństwo, że dziecko urodzi się martwe albo obarczone nieuleczalną chorobą lub wadą, prowadzącą niechybnie i bezpośrednio do śmierci dziecka, bez względu na zastosowane działania terapeutyczne.

Po uchwaleniu tej ustawy w polskim prawie nadal będą występować trzy przesłanki legalnego usunięcia ciąży: z powodu zagrożenia życia i zdrowia matki, z powodu gwałtu lub kazirodztwa oraz z powodu ciężkiego i nieodwracalnego uszkodzenia płodu, które prowadzi do śmierci dziecka. Oddaje to istotę tzw. kompromisu aborcyjnego z 1993 roku i jest zgodne z orzeczeniami Trybunału Konstytucyjnego. Liczę na szeroki konsensus polityczny w tej sprawie, zwłaszcza że poparcie dla podobnego rozwiązania prawnego deklarowali publicznie przedstawiciele różnych partii politycznych – zarówno ze Zjednoczonej Prawicy, jaki i opozycji. Takie rozwiązanie popiera też większość Polaków.

Niezależnie od zmian prawnych musimy objąć szczególną opieką rodziny oraz matki samotnie wychowujące dzieci z niepełnosprawnościami. Urodzenie i wychowanie dziecka z niepełnosprawnością jest wielkim aktem rodzicielskiej miłości ze strony każdej matki, każdego rodzica. Państwo nie może zostawiać takich osób samych. Musi udzielać im szerokiego wsparcia. Będę domagał się od rządu i parlamentu znalezienia dodatkowych środków na zapewnienie takim osobom pomocy o charakterze finansowym, medycznym, psychologicznym oraz prawnym.

Apeluję również do wszystkich polityków, osób publicznych, a także milionów Polaków o wzajemny szacunek dla swoich poglądów oraz obniżenie społecznych emocji. Różnimy się i będziemy się różnić, ale musimy umieć ze sobą rozmawiać.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda