Rada Społeczna przy Arcybiskupie Poznańskim ws. regulacji związków partnerskich

         W kulturze judeochrześcijańskiej komplementarność płci i płodność należą więc do samej natury instytucji małżeństwa. Dlatego małżeństwo nie jest dostępne dla osób tej samej płci. Chrystus wyniósł małżeństwo między ochrzczonymi do godności sakramentu – zauważają członkowie Rady Społecznej przy Arcybiskupie Poznańskim w oświadczeniu nt. regulacji związków partnerskich.

 Podczas konferencji prasowej w Auli Abp. A. Baraniaka tekst dokumentu zaprezentowali prof. Roman Słowiński, wiceprzewodniczący Rady, prof. Tomasz Sokołowski oraz ks. prał. dr Paweł Deskur, sekretarz Rady.

W dokumencie przypomniano, że według nauczania Kościoła katolickiego, małżeństwo nie jest tylko ludzką instytucją, lecz wyrazem woli Bożej i ma swój początek w akcie stworzenia człowieka. […] Jedność ciał oznacza intencję prokreacji dla stworzenia rodziny, a także wspólnotę ducha i złączenie osobistych losów.

Członkowie Rady podkreślają, że małżeństwo jest otwarte na życie, co wyraża się zarówno w rodzicielstwie, jak i w innych formach budowania rodziny, np. przez adopcję. Stały związek rodzicielski kobiety i mężczyzny jest społecznym faktem, któremu kultura ludzka nadaje jedynie wtórnie pewne ramy prawne.

Zwracają uwagę, że prawo rodzinne w każdym kraju reguluje sferę zjawisk rodzinnych, rodzicielskich i opiekuńczych w sposób odzwierciedlający kulturowy rozwój danej społeczności, czego podstawą jest instytucja małżeństwa.

Konstytucja Rzeczypospolitej, wiążąc małżeństwo z rodzicielstwem i rodziną, akcentuje potrzebę preferencyjnego zaangażowania się państwa w tworzenie i utrzymywanie instytucji małżeństwa. Korzystanie z wielu świadczeń, a nawet przywilejów niedostępnych dla innych związków społecznych, wynika ściśle z ponoszonego przez małżonków wielkiego trudu wychowania dzieci – czytamy w dokumencie.

Członkowie Rady zauważają, że w ostatnich dekadach obserwuje się próby zmierzające do zrównania prawnej regulacji odniesień rodzinnych z regulacją odniesień osobistych niemającymi tego charakteru. Zwracają uwagę, że jako koronny argument powołuje się potrzebę równej ochrony praw osobistych i praw człowieka.

Projektowana nowa regulacja określana jest mianem związku partnerskiego i dotyczyć ma po pierwsze związków, które od dawna określane są w polskiej nomenklaturze prawnej mianem konkubinatu, jako mającego cechy stałości, opartego na współżyciu stron związku kobiety i mężczyzny. Jednak, po drugie, instytucja związku partnerskiego stanowić ma jednocześnie ramy prawne dla związków dwóch osób tej samej płci – zaznaczono w dokumencie.

Członkowie Rady przypominają, że „instytucja zarejestrowanego związku partnerskiego została w niektórych krajach wprowadzona najpierw tylko w odniesieniu do zarejestrowanych konkubinatów, ale następnie rozszerzono ją na związki osób tej samej płci z pominięciem fundamentalnej różnicy pomiędzy konkubinatem a związkiem osób tej samej płci”.

W oświadczeniu zaznaczono, że „tylko konkubinat może bowiem w wyniku  urodzenia się wspólnego dziecka przekształcić się w rodzinę; co więcej w praktyce społecznej doprowadziło to w ostatnich latach do znacznego zwiększenia liczby dzieci urodzonych poza małżeństwem”.

„Próby zrównania związków partnerskich z małżeństwem zawieranym z intencją założenia rodziny wykazują pewne zagubienie, a nawet zaplątanie kategorialne i logiczne w odniesieniu do ochrony różnych dóbr osobistych i zrozumienia ich natury oraz zakresu, zwłaszcza wolności, prywatności czy rodzinności. Próby te noszą cechy ideologizacji prawa rodzinnego” – przestrzegają członkowie Rady.

Przypominają, że „polski porządek prawny  przewiduje od wielu lat, także w odniesieniu do niemałżeńskich związków, podstawowe formy ochrony ich praw, zarówno osobistych, jak i majątkowych, co daje także ochronę  związkom osób tej samej płci”.

Podkreślają, że „prawo rodzinne, a zwłaszcza instytucja małżeństwa, reguluje w bardzo złożony sposób najbardziej skomplikowaną sferę ludzkiej egzystencji i należy zdecydowanie przeciwdziałać podejmowaniu eksperymentów na tym polu”, gdyż  skutków tych rewolucyjnych zmian zdają się zupełnie nie ogarniać sami ich twórcy, stwarzając przez to zagrożenie rozmycia istotnych fundamentów funkcjonowania społeczeństwa i państwa.

W skład Rady Społecznej przy Arcybiskupie Poznańskim wchodzą reprezentanci różnych środowisk życia naukowego, kulturalnego i społecznego, wśród nich są wybitni profesorowie Polskiej Akademii Nauk i poznańskich uczelni.

Pełną treść oświadczenia publikujemy TUTAJ.

[Za: eKAI.pl, zdj. Unsplash]