Kanadyjska służba zdrowia wywiera presję na pacjentów, aby zamiast leczenia „pomoc w umieraniu”

Michael Kaplan, dziennikarz śledczy, napisał raport, który został opublikowany przez New York Post w dniu 25 lipca 2024 r.

Ukazuje on problem, w jaki sposób są traktowani Kanadyjczycy z poważnymi problemami zdrowotnymi, gdyż są poddawani silnej presji do tzw. „wyboru” eutanazji, ktora w Kanadzie funkcjonuje pod nazwą „medycznej pomocy w umieraniu” (MAiD). Dziennikarz przeprowadził wywiad z Heather Hancock, Rogerem Foleyem oraz Alexem Schadenbergiem, który jest dyrektorem wykonawczym Euthanasia Prevention Coalition (Koalicji Zapobiegania Eutanazji).

Heather Hancock trafiła do szpitala w kanadyjskiej prowincji Alberta, gdzie usilnie namawiano ją do zaakceptowania eutanazji. W swoim wywiadzie dla The Post opowiada, jak podczas ciężkiego w powodu choroby poranka została potraktowana przez pielęgniarkę. . --Nie poruszałam się zbyt dobrze, a pielęgniarka na moim oddziale spojrzała na mnie i powiedziała: - Naprawdę powinnaś rozważyć MAiD. Nie żyjesz! Po prostu nie istniejesz!

Hancock pamięta, że ​​doznała szoku, gdy dotarło do niej, że ona proponuje jej, aby wybrała śmierć zamiast się nadal żyć i leczyć się. Jednocześnie sugerowała, że w ten sposób nadużywa środków publicznych finansowanych przez kanadyjski system opieki zdrowotnej.

- W pierwszej chwili myślałam, że źle ją zrozumiałam; ale ona czekała na odpowiedź – powiedziała Hancock. – Zapytałam ją: »Kto daje ci prawo oceniać, co jest życiem, a co istnieniem?« Pielęgniarka odpowiedziała: - Teraz to po prostu jesteś egoistką!

- Bóg umieścił mnie na tym świecie i tylko On może mnie z niego wycofać – dodała Hancock, - Powiedziałam tej pielęgniarce, że moje życie nie jest mniej wartościowe, niż jakiekolwiek inne. Ona tylko zaśmiała się szyderczo i wyszła z pokoju. Korzystając ze swoich praw pacjenta zażądałam, aby więcej się mną nie zajmowała. Nie chciałam znajdować się w jej pobliżu.

Hancock twierdzi, że postawa tej pielęgniarki jest zgodna z zachowaniami wielu innych osób. Podczas wywiadu podkreśliła, że osoby poważnie chore kosztują opiekę zdrowotną znacznie więcej niż osoby pełnosprawne i często nie otrzymują takiego samego poziomu usług medycznych; niektórzy lekarze nawet nie próbują ich leczyć – powiedziała Hancock. Medyczna pomoc w umieraniu często jest im przedstawiana jako dobre rozwiązanie twojej sytuacji.

- Oni sprawiają, że czujesz się gorszym, niepełnowartościowym człowiekiem… jakbyś już nie miał nic do zaoferowania światu. Lekarze przedstawiają to jako zakończenie cierpienia tych ludzi, gdy w rzeczywistości ich uśmiercają –dodała.

Kaplan przeprowadził także wywiad z Alexem Schadenbergiem reprezentującym Euthanasia Prevention Coalition, który stwierdził, że osoby opowiadające się za wspomaganym samobójstwem bywają bardzo sugestywne, gdy sugerują chorym wybór eutanazji, jako dobre rozwiązanie. - Kiedy chory przechodzi przez trudny okres w swoim życiu, a ktoś mówi: »Och, gdybym był w twojej sytuacji, wybrałbym MAID«, cóż, to nie jest pomocne – podkreśla , Schadenberg.

The Post kompetentnie stwierdza: . Prawie każdy duży szpital w Kanadzie ma zespół ds. MAID. Każdy z tych zespołów składa się z kilku lekarzy i kilku pielęgniarek, którzy chodzą po szpitalu, upewniając się, że MAiD jest oferowany i dostępny dla osób, które tego chcą. Ale oni nie tylko zapewniają dostęp do eutanazji, oni ją sprzedają.

Dziennikarz poprosił o przykład „sprzedaży” eutanazji: Schadenberg opowiedział sytuację z Ottawy. – Otrzymałem telefon od mężczyzny, który odwiedzał w szpitalu swojego ojca. Zespół ds. MAID przyszedł wówczas i zapytał jego ojca, który cierpiał na śmiertelną chorobę, czy chciałby skorzystać z medycznej pomocy w umieraniu. Ojciec powiedział, że nie. To jednak nie był koniec nagabywania. Kiedy członkowie rodziny zeszli na dół wypić kawę, zespół ds. MAID wrócił i ponownie zapytał pacjenta. Myśleli, że może odmówił tylko dlatego, że byli przy nim obecni członkowie rodziny. To już nie jest kwestia zwykłej sugestii, gdy ciągle nęka się chorych ludzi propozycją uśmiercenia pacjenta. Rodzina była wściekła!

Dziennikarz przeprowadził także wywiad z Rogerem Foleyem, który cierpi na ataksję mózgową – niezborność ruchową z problemami z utrzymaniem równowagi, co jest spowodowane uszkodzeniem pewnych struktur układu nerwowego.

– Wręcz zmuszano mnie do samobójstwa wspomaganego – powiedział The Post, twierdząc, że w taki sposób zachowywały osoby opiekujące się nim w Victoria Hospital, placówce finansowanej głównie przez rząd w London w Ontario. – Zapytali mnie, czy chcę śmierci wspomaganej. Nie chcę! Powiedziano mi więc, że będę musiał zapłacić 1800 dolarów dziennie [za opiekę szpitalną]. Pielęgniarki powiedziały mi wręcz, że powinienem zakończyć swoje życie. To mnie zszokowało!.

Ta rozmowa miała miejsce dwa lata temu, kiedy Foley miał już 2 miliony dolarów długu. Według Schadenberga jego obecna sytuacja się nie zmieniła.

Artykuł Kaplana kończy się większą ilością informacji o Rogerze Foleyu, przedstawionym filmie wideo, wykonanym przez Amandę Achtman z Dying to Meet You Project, w którym Foley wspomina, że wielokrotnie oferowano mu eutanazję.

- Ta nieustanna sugestia ma jednak na mnie wpływ. To mnie całkowicie szokuje, gdy z to jednak opcja nadrzędna. Kiedy mówię, że mam depresję i myśli samobójcze, słyszę: Cóż, szpital ma program, który ci w tym pomoże, jeśli chcesz zakończyć swoje życie. Nie chcę, aby w moim życiu pojawiła się choćby sekunda, gdy zdewaluuję siebie i wszystko kim jestem! Nie chcę oddawać swojego życia!

Źródło: Life News/ New York Post/ Alex Schadenberg – opracowanie własne – 6 lipca 2024 r.