Upadł mit o wysokiej skuteczności sztucznego zapłodnienia

Dane o rządowym programie in vitro

W odpowiedzi na wniosek Instytutu Ordo Iuris o udostępnienie informacji publicznej, Ministerstwo Zdrowia podało dane dotyczące realizacji rządowego programu in vitro. Do końca września 2015 r. przeprowadzono 24 729 procedur sztucznego zapłodnienia. Powołano do życia 51 933 ludzkich zarodków. Uzyskano 8 564 ciąż. Z tej liczby zaledwie 3 143 ciąż zakończyło się urodzeniem dziecka.

Odnotowano 1 349 samoistnych poronień. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że wskaźnik poronień był bardzo wysoki i wynosił około 30 proc.

Ministerstwo nie rejestruje w ogóle danych na temat liczby przeprowadzonych aborcji, aczkolwiek wiadomo, że takie się zdarzają. Badania preimplantacyjne nie wykrywają wszystkich wad, do zaburzeń rozwoju dziecka poczętego poza organizmem matki dochodzi również po wstępnej selekcji zarodków.

Spośród rozpoczętych ciąż aż 545 (6,36 proc.) było ciążami mnogimi. Tak wysoki wskaźnik ciąż mnogich drastycznie odbiega od reguły Hellina, określającej prawdopodobieństwo wystąpienia ciąży mnogiej. W przypadku poczęć naturalnych wskaźnik ten wynosi w przybliżeniu 1,19 proc. dla ciąży bliźniaczej i 0,013 proc. dla ciąży trojaczej. W przypadku 8564 ciąż po zapłodnieniu naturalnym, co najwyżej 102 ciąże byłyby mnogie.

Wysoki wskaźnik ciąż wielopłodowych jest charakterystyczną konsekwencją zastosowania metod rozrodu wspomaganego. Do organizmu matki nie podaje się jednego zarodka, ale przynajmniej dwa, niekiedy trzy lub więcej. Toteż zdarzają się ciąże mnogie. Wiążą się one z podwyższonym ryzykiem dla matki i dziecka. Przekładają się również na wzrost kosztów opieki medycznej przed- i poporodowej. Dlatego czasami przeprowadzana jest „redukcja” płodów, czyli aborcja nadliczbowych dzieci.

W kontekście przyjętego w ustawie o in vitro założenia, że podczas jednego cyklu sztucznego zapłodnienia niezbędne jest „wytworzenie” aż do 6 ludzkich zarodków, uzasadnione niedowierzanie budzi, wynikająca z danych ministerstwa informacja, jakoby w ramach jednej procedury średnio powstawały tylko 2 zarodki. Tyle standardowo podaje się do organizmu kobiety. Czyżby kliniki przekazały informację o tej właśnie liczbie, a nie o wszystkich powołanych do życia zarodkach?

Ministerstwo nie posiada danych dotyczących liczby zamrożonych zarodków ludzkich. Nie podaje także informacji na temat liczby uśmierconych zarodków, czyli – jak się to w klinikach in vitro określa – przekazanych do utylizacji.

Szacowany łączny koszt procedury sztucznego zapłodnienia oraz refundacji stosowanych w jej ramach środków farmakologicznych i substancji medycznych obliczany na jedno żywo urodzone dziecko wynosił przeciętnie 52,5 tys. zł.

Ministerstwo nie dysponuje żadnymi danymi dotyczącymi stanu zdrowia dzieci urodzonych wskutek zapłodnienia pozaustrojowego. Nie są zbierane nawet tak podstawowe dane statystyczne jak wzrost i wagi urodzeniowa dzieci, czy dane dotyczące oceny w skali APGAR (wskaźnik określający stan noworodka po porodzie).

Ministerstwo Zdrowia dysponuje danymi dotyczącymi rodzajów powikłań ciąży, porodu i połogu, jakie wystąpiły w ramach ciąż powstałych w związku z realizacją programu. Jednakże brak jest informacji, które rodzaje powikłań występują w jakiej częstotliwości.

[Na podstawie serwisu informacyjnego Instytutu na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris – 06.11.2015 r.]
Zdjęcie: Wikipedia (Anna Nass – praca własna; Welt-der-Form - praca własna; ExpatoLiza - praca własna). Licencja CC BY-SA 3.0 na podstawie Wikimedia Commons